26 oktoberDe ochtend startte met een Burkinees welkomstritueel: een kalebas met water en de nodige 'comment ça va, et avec ta famille, et avec ... ' Na de energizer waarbij we onze 9 parels in het lichaam moesten losmaken, kon het officiële programma beginnen. We startten met een terugkoppeling over het groepswerk van de voorbije dagen en die terugkoppeling is eindeloos uitgelopen: en dat zou vandaag nog een paar keer gebeuren. Na de middag werkten we opnieuw in groepjes aan een aantal kernthema's waarvoor we strategieën moesten uitwerkten. Ik werkte mee aan de strategie rond leeftijd waarin onder meer de vorming van kinderen en jongeren aan bod kwam. Na die laatste inhoudelijke oefening was het knutseltijd: op de grond was een groot vlak van een vlieger gemaakt; zo'n vlieger die wij vooral kennen van op het stand te spelen. Die vliegers zie je nu overal in verkoopskraampjes. Ze worden verkocht voor 1 en 2 november wanneer de doden herdacht worden. Dat wordt hier dus gevierd met vliegers in plaats van chrysanten.
Het vlak op de grond moest opgevuld worden en daarvoor kregen we per land een groot vel papier waarop we creatief onze ervaringen mochten verwerken. We kregen alle soorten knutselgerief tot onzer beschikking en de voorwaarde dat heel het vel bedekt moest zijn. Het resultaat was een prachtig lappendeken.
Na de bricolage was het tijd voor de toelichting per land en hoewel we een tijdsrestrictie gekregen hadden van 1 à 2 minuten per land is die tijd ook daar ruimschoots overschreden. Na die toelichting zou er normaal nog een evaluatie-oefening volgen, maar die is opgeschort naar de volgende morgen, omdat zowel de mensen van de keuken op ons zaten te wachten met eten en een jongerengroep die traditionele dansen brengt op ons zaten te wachten. De avond stond in teken van het afscheid. Na de dansgroep kreeg iedereen zijn persoonlijke nahual (dat is een mayasymbool gekoppeld aan je geboortedatum) als hangertje en werden er cadeautjes uitgedeeld. De Guatemalteekse dames van de gendergroep riepen ons nog even apart: zij hadden nog extra cadeautjes voor iedereen uit onze inleefgroep. En daarna kon dan eindelijk het feestje beginnen en de bar open gaan. Het feestje werd gestart met het Belgische nummer 'ik hou van u', waarbij we de niet-Nederlandstaligen de twee belangrijkste zinnen Nederlands hebben geleerd: 'Ik hou van u' en 'Geef me een kus'. Daarna is er gedanst tot in de vroege uurtjes (heb ik me laten vertellen). P.S.: de volgende dag zijn we met 10 mensen bezig geweest met de op de vloer getapete vlieger los te maken :-)