30 oktober
We verblijven voor onze touristische uitstap in Isla de Flores, een eiland in een groot meer. Een van de opties van het reisbureau voor onze tweede dag boottocht op het meer met enkele stopplaatsen. Kostenplaatje: $25 per persoon , wat best veel is naar Guatemalteekse normen. De avond voordien zitten we met enkelen van onze groep op het benedenterras van het hotel. We zien een pendelbootje toekomen vlak aan ons hotel. We informeren of we met die boot ook een boottocht kunnen maken de volgende dag en wat dat zou kosten. We spreken een prijs af van 350 quetzales voor de hele groep, zowat een tiende van de prijs van de door het reisbureau voorgestelde boottocht. Tip voor touristen in de regio: onderhandel met de locals (en zorg dat er iemand mee is die vlot Spaans kan en dus vlot kan onderhandelen).
De volgende dag gaan we dus met z’n allen het meer op van aan de steiger aan ons hotel. Eerste stopplaats: een uitzichtpunt bovenop een Mayatempel die nog niet blootgelegd is en dus volledig overgroeid is met planten en bomen. De tempel zou nog deel uitmaken van het complex van Tikal (de site van Tikal ligt op 60 km). Het doet vermoeden dat er in de hele regio nog heel wat verborgen schatten onder de grond zitten.
Op wat vermoedelijk het dak van de tempel is, staat een houten staketsel waar je slechts met 5 tegelijk op mag. Eens je erop klimt, besef je ook waarom. We hebben al wel eens stevigere bouwsels beklommen, maar het zicht over het meer maakt veel goed. Daarna neemt onze schipper ons mee naar een privéstrandje waar we in het water kunnen. Het is een populaire plek voor de lokale inwoners. Heb ik al vermeld dat er krokodillen in het meer zitten? Jep, ik heb gezwommen tussen de krokodillen in het meer.
Kleine kanttekening: het zijn kleine krokodillen in het meer en overdag verschuilen die zich tussen het struikgewas en komen die niet in de buurt van het strand, m.a.w geen krokodil gezien. Wat we wel geizen hebben, zijn héél véél kleine visjes.
Judith, een Boliviaanse uit onze groep, is mee het water ingegaan, maar kan niet zwemmen. En dus hebben we ons met z’n allen in het water geëngageerd voor Judith’s eerste zwemles: drijven op de rug, op de buik, armbeweging, beenbeweging. Het doet je even stil staan bij je eigen privileges: het is bij ons zo evident dat je als kind leert zwemmen, dat je er niet bij stilsaat dat dit niet overal een evidentie is. Na een tweetal uur op het strand nemen we de boot terug naar Isla de Flores. We passeren langs het privé-eiland van de familie achter het bekende Guatemalteekse Gallobier. Er is een electriciteitskabel gespannen over het meer om het eiland van stroom te voorzien.
Na de boottocht gaan we nog met z’n allen eten in een lokaal betaalbaar restaurant en daarna nog even wandelen voor de minibus ons opnieuw aan het hotel komt halen om ons naar de nachtbus te brengen. Dat wordt weer een nachtje op de bus ‘slapen’. De nacht daarop wordt er eentje op het vliegtuig tussen San Salvador en Madrid. Een echt bed gaat deugd doen.