24 oktober
Vandaag was er ook een avondprogramma. Er kwam een muziekgroepje spelen en daarna een theatergroep. Het bandje mocht de avond aftrappen. Helaas was nog niet iedereen terug van het avondeten toen ze aan hun optreden begonnen. Op het einde zat de sfeer er wel goed in. 'Guatemala no se vende' was een succesnummer dat iedereen op de dansvloer kreeg. Helaas zaten we toen al aan de bisnummer. In het repertoire van het bandje kwamen zowat alle thema's uit onze inleefverblijven terug: vrouwenrechten, verzet tegen het kapitalistische systeem, verzet tegen mijnbouw, voedselsouvereniteit en Monsanto en de internationale politiek.
Na het bandje kwam een theatergroep van jongeren die 'teatre del oprimido' brengen. Deze jongerengroep wordt via een microproject ondersteund door Broederlijk Delen. In teatre del oprimido (theater van de onderdrukten) moeten de spelers een stuk brengen dat uit hun eigen realiteit komt. Het publiek wordt voor een dilemma/probleem gesteld en dat wordt niet opgelost in het stuk. Het is de bedoeling dat het publiek dan input geeft om het probleem op te lossen. Het stuk dat we te zien kregen, ging over 2 jongeren van het platteland die naar de stad trekken en daar verleid worden door alle verlokkingen van de stad. Hoe het stuk verdergaat, moet ik helaas schuldig blijven. Ik ben er stilletjes onderuit gemuisd om te gaan slapen.