Gisterennamiddag zijn we geland in Guatemala Ciudad. De eerste confrontatie met het tijdsverschil: het is hier iets na 16u en thuis is het voorbij middernacht en is dus de volgende dag ook al aangebroken.

Douane, identiteitscontrole en bagage en dan op zoek naar geld in de luchthaven. Vervolgens met de minibus naar ons verblijfscentrum Mariapolis. Daar konden we net met zā€™n allen in (13 personen). De bagage ging op het dak. We hebben onmiddellijk kunnen kennismaken met het helse spitsverkeer in Guatemala Ciudad; daar kan de ring van Brussel nog iets van leren. Drie kwartier na ons vertrek passeren we opnieuw de bogen waar we onderdoor gereden hadden bij het verlaten van de luchthaven. Op die drie kwartier zijn we dus niet verder geraakt dan de overkant van de straat.
De eerste indruk van Guatemala Ciudad doet me denken aan Zuid-Europa. Veel reclamebanners en lichtreclame in het straatbeeld (van onder meer de internationale merken die je overal ter wereld tegenkomt), druk verkeer en chauffeurs die net iets assertiever zijn dan ik gewoon ben.

Rond 19u kwamen we toe in Mariapolis. We zijn meer dan 2,5u onderweg geweest voor een ritje van ā€“ ik schat ā€“ nog geen 10 kilometer. Onderweg hebben we een paar keer gegrapt dat je te voet waarschijnlijk sneller zou zijn, maar ik denk echt, zonder zwanzen, dat we er te voet sneller zouden geweest zijn. Of dat nu een goed idee was om te voet te gaan laat ik in het
midden: onze dag was al heel vroeg begonnen en onze innerlijke klok stond nog op Belgische tijd. Het wereldrecord stilzitten in krappe ruimtes zullen we misschien wel benaderen na 2 vluchten met Iberia en een ritje met de minibus.